Wedding รักวุ่น ล้นวิวาห์

คำถามที่ซุงวูถามค้างไว้ให้เซนากังขาและเที่ยวค้นหาคำตอบ หลังจากพวกเขาสองคนได้พบกันเพื่อการดูตัวในครั้งแรก ซึงวูเป็นข้าราชการทำงานให้รัฐมนตรีต่างประเทศ เขาต้องรับปากป้าไปดูตัวเนื่องจากหนี้สินที่ป้ามี โดยเขาไม่รู้ว่า หญิงสาวคนที่เขาไปพบ คือ ลูกสาวของคนที่ป้านำบ้านเขาไปค้ำประกันไว้ เมื่อธุรกิจของป้าไปไม่รอด บ้านที่แม่เขารักนักหนาต้องตกเป็นของครอบครัวเซนา

การพบกันครั้งแรก เซนาไปในชุดสีชมพูสดใสเหมือนวัยของเธอ หญิงสาวเป็นคนร่าเริงที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรัก ความสะดวกสบายตามประสาคุณหนู ผู้เพรียบพร้อมและไม่เคยแตะต้องกับความเจ็บปวดใด ๆ …เธอเป็นคนยิ้มเก่งและหัวเราะได้ง่าย เชื่อใจผู้คนรอบข้าง มองโลกแง่ดีสวยงามเหมือนสีชมพูที่เธอโปรดปราน เธอพบซึงวูและได้คุยกันต่างสัมผัสได้ถึงความแตกต่างของคนสองคนที่เหมือนอยู่กันคนละขั้ว ใช้ชีวิตไม่เหมือนกันเลย …คนหนึ่งเหมือนจะเติบโตมากับความเป็นจริงอันยากลำบาก ความเรียบง่ายของชีวิต อีกคนห้อมล้อมไปด้วยความสะดวกสบายหรูหรา ชีวิตเธอจึงเหมือนอยู่ในโลกแห่งความฝัน

ดังนั้น ซึงวูจึงไม่ได้สนใจเธอหลังจากสิ้นสุดการนัดดูตัวเขาก็ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของเซนาไป แม้ว่าเพื่อน ของเขาต่างพากันประหลาดใจเมื่อรู้ว่าซึงวูที่รักมั่นและยังคงรอคอยยุนซูไปนัดบอด ราวกำลังเปิดประตูหัวใจสู่ความรักและผู้หญิงคนอื่นอย่างไม่น่าเป็นไปได้

ลี เซนา เก็บซ่อนความกระวนกระวายใจใคร่รู้ในคำตอบที่ซึงวูถามไว้ไม่ได้ ทั้งเธอเองในวันนัดบอดเริ่มรู้สึกดี ๆ กับผู้ชายคนนี้ ที่มีภาพแสนอบอุ่นอ่อนโยนไม่ต่างจากเด็กผู้ชายเพื่อนร่วมชั้นเรียนในวัยเยาว์ที่เซนาหลงรัก เมื่อได้เห็นเบื้องหลังยามพลั้งเผลอของซึงวู เซนาเกิดนึกถึงเด็กผู้ชายคนนั้นขึ้นมาเวลานั้นเหมือนหัวใจเธออบอุ่นแล้วติดบ่วงเสน่ห์ของซึงวูอย่างง่าย ๆ

เธอต้องชั่งใจอยู่นาน ด้วยกลัวเขาจะเข้าใจเจตนาของเธอผิด…จึงลังเลว่าจะโทรหาเขาก่อนดีไหมเพราะเธอไม่เคยต้องโทรหาผู้ชายคนไหนก่อน …แต่แล้วความต้องการได้คำตอบทำให้เวลาต่อมาเธอจึงเป็นคนที่โทรไปหาซึงวูก่อน และนัดพบเขาเริ่มต้นด้วยการช่วยเขาเลือกเนคไทที่วันแรกพบเธอก็หัวเราะขำที่ซึงวูแต่งตัวได้เชยมาก แม้ซึงวูจะมองเห็นวิถีชีวิตที่แตกต่างจากการพูดจาที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกัน แต่เขาคงไม่รู้ตัวว่า หลายประโยคของเซนา ค่อย ๆ แทรกซึมเข้าไปในเส้นทางหัวใจของเขา เช่น เขามักดื่มกาแฟแต่เซนาทักให้เขาดื่มน้ำเปล่าแทน จากนั้นซึงวูก็เลือกลดการดื่มกาแฟและดื่มน้ำเปล่าตามที่เธอบอก

ความจริงพวกเขาเหมือนจะเริ่มต้นสายสัมพันธ์ด้วยกันด้วยดี เพราะซึงวูก็รู้สึกแตะต้องได้ถึงความสุข ความร่าเริงที่เซนามี แม้พวกเขาสองคนจะไม่มีอะไรที่ชอบเหมือนกันแต่ เซนาก็เคยบอกว่า ความแตกต่าง …ทำให้คนสองคนน่าสนใจไม่ใช่หรือ แต่แล้วแม่ของซึงวูก็มาพบลูกชาย แล้วห้ามปรามการคบหาระหว่างซึงวูกับเซนา เพราะไม่ไม่อยากให้ซึงวู ถูกใช้เป็นเครื่องมือให้การแต่งงานเพื่อถ่ายถอนบ้านของแม่ แล้วทำให้เซนาเจ็บปวด ดังนั้น ซึงวูจึงจำเป็นต้องตัดสัมพันธ์กับเซนาแม้ว่าก่อนหน้าเขารู้สึกว่าการได้ลองคบหากับเธอก็ไม่เสียหายอะไรก็ตามเพราะเซนาเหมือนจะเปิดเผยแล้วแสดงออกตรงไปตรงมาว่า เธอชอบเขา …เขาจึงรับปากเซนาจะไปดูการแสดงดนตรีแต่แล้วซึงวูก็ผิดนัดปล่อยให้เธอรอ เซนาเหมือนรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจแล้วก็พยายามตัดใจ เธอไปนัดพบอดครั้งต่อไป แต่คนที่เธอพบเป็นผู้ชายที่ดูงี่เง่าในสายตาเธอมากๆ เธอจึงถามคำถามที่ซึงวูถามเธอออกไป เวลานั้นเธอจึงรู้สึกโกรธ เมื่อคิดได้ว่า การที่ซึงวูถามคำถามนั้นกับเธออาจเพราะเขาเห็นการได้พบเธอเป็นเรื่องโง่เง่า เธอจึงนัดพบเขาแล้วต่อว่าเขาว่าไม่น่าจะผิดนัดเธอ ถ้าไม่ชอบเธอก็ควรบอกตรงๆ เพราะเธอก็จะไม่กวนใจเขาเหมือนกัน ซึงวูกำลังเสียใจที่เขาทำอะไรไม่ได้ต้องให้แม่ย้ายออกจากบ้านที่แม่รักไปอยู่บ้านเล็กๆ โทรมเมื่อมาพบกับเซนาที่เข้าใจเขาผิดพวกเขาจึงมีปากเสียงกัน จนเขาหลุดปากต่อว่าเธอแรงๆ จนเซนาเสียใจยิ่งขึ้น เขาจึงหลุดปากบอกความจริงแก่เซนา …ก่อนกลับเกิดฝนตก
ซึงวูมีร่มเขาเดินย้อนกลับมาส่งร่มให้เซนาที่ยังติดฝนที่ร้านอาหาร ทำให้เธอประทับใจเขามากขึ้นถึงกลับวิ่งตามฝนตามเขาไปที่สะพานแล้วบอกแก่เขาว่าเธอไม่เป็นอะไร ยังไงเขากับเธอก็น่าจะคบกันต่อไปได้ ซึงวูรับปากจะเก็บข้อเสนอของเธอไปคิด …

เซนาไม่สบาย แต่เมื่อซึงวูนัดเธออกมาข้างนอกเธอก็ยังออกมาเพราะคิดถึงเขา จนขากลับซึงวูโกรธมากที่ระหว่างที่พวกเขาเที่ยวด้วยกันแต่เธอปล่อยให้คนขับรถที่บ้านรอ นับจากนั้นเซนาก็ไม่ยอมใช้คนขับรถที่บ้านอีก …ขากลับซึงวูไปส่งเธอที่บ้านแต่เซนาไม่สบายก็จำเป็นต้องดูแลเธอ แต่พ่อแม่ของเซนามาพบเขาในห้องเซนาเข้า กอร์ปกับรู้ว่าลูกสาวชอบผู้ชายคนนี้และอยากได้ลูกเขยที่พร้อมจะย้ายเข้ามาอยู่กับพวกเขาในบ้าน พ่อแม่ของเซนาจึงพยายามหาทางให้เซนาได้แต่งงานกับซึงวู ด้วยการไปพบแม่ของเขา …ทำให้แม่ของซึงวูตกใจมาก

เซนาแสดงความรักของเธอที่มีแก่ซึงวูด้วยการเพียรส่งข้อความหาซึงวูบอกเล่าเรื่องราวของเธอ พร้อมทวงถามคำตอบจากเขา…จนกลายเป็นความเคยชินที่ยามรับข้อความซึงวูต้องลอบยิ้มเสมอ แต่แล้ววันหนึ่งยุนซูส่งข่าวมาว่าเธอได้หมั้นกับจินฮี แล้วทำให้ซึงวูเสียใจ และเหมือนการรอคอยของเขาเดินไปจนสุดทางแล้ว วันนั้นเขาจึงมีอาการเหมือนคนอกหักสุดๆ เพื่อนของเขาไม่อยากให้เขาเป็นทุกข์ ต้องการให้ใครสักคนอยู่เคียงข้างเขาจึงโทรไปตามเซนามาหาซึงวูที่ผับ ก่อนนั้นเซนาตั้งใจแล้วว่า เธอจะไม่พบซึงวูอีก จะลืมเขาเพราะเขาไม่เคยส่งข้อความตอบเธอเลยสักครั้ง เมื่อถูกเพื่อนของซึงวูรบเร้ามาก ๆ เธอจึงมาที่ผับแล้วก็ถูกซึงวูว่าเสียๆ หายพร้อมประชดว่าจะแต่งงานกับเธอด้วยความโกรธ เหตุผลคือ ในเมื่อเธอต้องการแต่งงานกับเขา เขาก็จะแต่งโดยไม่สนใจอะไรอีก เพราะนั่นเป็นนิสัยของเซนา ที่นึกถึงแต่ตัวเอง และอยากจะแต่งงานกับเขาเสียเหลือเกิน หลุยส์เป็นคนบอกซึงวูให้รู้ว่าเซนาไม่ได้อยากจะมากวนเขาแต่เธอถูกข้อร้องให้มา แล้วต่อมาซึงวูก็ได้เห็นข้อความต่างๆ ที่เซนาส่งหารวมทั้งข้อความสุดท้ายที่เธอบอกจะไม่ติดต่อหาเขาและจะตัดใจจากเขา…เมื่อได้สงบสติอ่านข้อความของเซนาซึงวูก็ยิ้มออกและสุขใจแม้ในยามที่กำลังอกหัก…เขาจึงตอบข้อความของเธอทุกข้อความแล้วพวกเขาก็นัดพบกันที่สะพานลอย ที่นั่น …ซึงวูขอเซนาแต่งงาน …เขาเล่าความจริงเกี่ยวกับความรักของเขาให้เธอฟัง ความรักและการรอคอยผู้หญิงคนหนึ่ง…และบอกว่า ความคิดว่า …ความรัก …คือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการแต่งงาน

ยุนซูกลับมาแล้วตกใจเมื่อรู้ว่าซึงวูจะแต่งงาน วันที่เธอไปเยี่ยมแม่ของซึงวู เขาก็พาเซนาไปพบแม่ที่นั่น เธอได้ขอแหวนแต่งงานของแม่ซึงวูเพราะเธอได้ยินซึงวูบอกว่า ยุนซูเคยอยากจะได้และมันเป็นตัวแทนความรักของพ่อแม่เขา แต่การขอของเธอทำให้ตกคนตกใจ ซึงวูเองก็พยายามเบี่ยงเบนจะหาแหวนอื่นให้เซนาแทน ด้วยการสรรหาเหตุผลอื่นมาชี้นำเพื่ออำพรางสาเหตุแท้จริง

ก่อนกลับเซนาบังเอิญได้ยินซึงวูบอกแก่ยุนซูว่า เขาไม่ได้รักเซนา และเขาเชื่อว่าเขาสามารถรักได้เพียงครั้งเดียวในชีวิต เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซนาจึงเสียใจมาก เพราะเธอคิดว่า คนชนิดซึงวูจะไม่แต่งงานกับใครถ้าไม่รัก เพราะเขาเคยบอกว่า สิ่งสำคัญสำหรับการแต่งงานคือ ความรัก เธอเคยคิดว่าเขาอาจจะรักเธอได้ในวันข้างหน้า สิ่งที่เธอได้ยินจึงทำร้ายจิตใจเซนาที่สุดแต่เธอก็พยายามเก็บซ่อนไว้ทำเป็นไม่ได้ยินอะไร ยังคงเตรียมงานแต่งงานทุกอย่างอย่างกระตือรือร้นราวกลับว่ามันเป็นงานของเธอคนเดียว

ที่ผับเซนานัดเพื่อนๆ มาเที่ยวเพื่อแนะนำให้รู้จักเพื่อนของซึงวูที่นั่น บังเอิญเพื่อนของเซนาถามซึงวูว่าเขาแต่งงานเพราะอะไร ความสัมพันธ์ระหว่างซึงวูกับเซนากำลังมีรอยร้าวด้วยเซนารู้ว่าเขาไม่มีวันจะรักเธอได้ เขาจึงตอบเพื่อคลี่คลายปมในใจ
เซนา ว่า เพราะเขาอยากมีความสุข…การได้แต่งงานกับเซนา น่าจะมอบความสุขให้แก่เขาได้มากกว่าการติดอยู่กับความรักที่แสนจะทุกข์ทรมาน …เขากล่าวว่า…สิ่งสำคัญที่สุดของการแต่งงานคือ ความสุข ตอนกลับบ้านเซนาไม่ยอมให้ซึงวู ไปส่งบ้านเพราะยังโกรธและน้อยใจเขาอยู่

ครอบครัวเซนาและซึงวูมาพบกันเพื่อคุยเรื่องงานแต่งงาน พ่อแม่เซนามอบเงินเป็นของขวัญแต่งงานให้แม่ซึงวูเพื่อจะได้จัดหาของขวัญหรือของดีๆ ให้แก่พวกเขา โดยเซนาจะได้ไม่มีชีวิตหลังแต่งงานที่ลำบากนัก แต่แม่ซึงวู และซึงวูกลับปฏิเสธทำให้พ่อแม่เซนาผิดหวังรวมทั้งตัวเธอด้วยที่ได้สะสมความเสียอกเสียใจในหลาย ๆ เรื่องไว้นานวัน บวกรวมกับแม่บอกว่า ซึงวู ไม่ได้รักเธออย่างที่เธอรัก เขาจึงไม่ได้พยายาม "ยอม" เพื่อเธอเลย …เซนาเสียใจมากเธอไปพบซึงวูและบอกเขาว่าจะไม่แต่งงานกับเขา…และสารภาพว่าเธอได้ยินหมดทุกอย่าง ได้ยินที่ซึงวูบอกว่า เขามีรักได้เพียงครั้งเดียว …

ซึงวูเกิดอุบัติเหตุแขนเจ็บพอเธอทราบก็รีบรุดไปโรงพยาบาล เวลานั้นเหมือนได้รู้ใจตัวเองอีกครั้งว่า เธอขาดเขาไม่ได้ เพราะเธอรักเขา ซึงวูจึงได้มอบแหวนที่ยุนซูนำมาคืนให้แก่เซนาแล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน วันแต่งงานเซนากับจินฮีจึงได้พบหน้ากันครั้งแรก….

เพราะซึงวูต้องทำงานพวกเขาจึงไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น ซึงวูเป็นห่วงที่ต้องปล่อยเซนาให้เที่ยวลำพัง ขณะที่เซนากลับกังวลเรื่องสัมพันธภาพก่อนเก่าของเธอกับจินฮี เมื่อครั้งที่เดทกันเพียงสามวันที่ต่างประเทศ จินฮีแอบมาพบเซนาที่โรงแรมแล้วพาเธอออกไปเที่ยวทั้งที่เธอไม่เต็มใจ ขณะที่ซึงวูก็รีบกลับมาโรงแรมด้วยความดีใจเมื่อรู้ว่าโปรแกรมงานเลื่อน เขาจะได้พาเซนาเที่ยวแต่กลับมาที่ห้องก็ไม่พบเธอ ยุนซูแวะที่โรงแรมก็ได้พบซึงวู แล้วพวกเขาก็ออกไปเที่ยวข้างนอกด้วยกันพลางๆ จนได้พบ เซนาและจินฮีอยู่ด้วยกัน …จากนั้นเซนาและซึงวูจึงได้เที่ยวด้วยกันลำพังประสาคู่ฮันนีมูน โดยต่างฝ่ายต่างขอ 3 สิ่งจากกันและกันได้

เมื่อกลับจากฮันนีมูนแม่ของซึงวูป่วย ด้วยความร้อนใจเขาก็รีบไปหาแม่แต่ไม่พาเซนาไปด้วยเพราะเธอต้องไปพบพ่อแม่เธอตามแผนที่วางไว้ ซึ่งทำให้เธอผิดหวังเล็กน้อย ยิ่งเมื่อรู้ว่ายุนซูก็อยู่ที่บ้านแม่ซึงวูด้วยเธอก็ยิ่งผิดหวัง ที่บ้านแม่ซึงวูเธอได้บอก แก่ซึงวูว่าเคยรักคนอื่นมาก่อนแต่ไม่ได้บอกว่า คือ จินฮี

เซนารู้ความลับ…ว่ายุนซูคือ ผู้หญิงที่ซึงวูรัก ทำให้เซนาแอบซ่อนความเสียใจไว้ลึกๆ แม้เธอจะพยายามประคับประคองชีวิตแต่งงาน พยายามปรับตัวโดยหลีกเลี่ยงไม่ทำสิ่งที่ซึงวูไม่ชอบ พยายามเข้าใจเขาให้มากแต่ความแตกต่างที่มีและความผูกพันลึกซึ้งที่ยุนซูมีกับครอบครัวซึงวูก็ทำให้เซนาต้องเสียใจบ่อยๆ จินฮีก็เช่นกันเพราะยุนซูเอาแต่เป็นห่วงซึงวู หลายครั้งความสัมพันธ์ของจินฮีและยุนซูก็พบกับปัญหา ทำให้จินฮีและเซนาเริ่มกลับมาสนิทสนมกันเพราะต่างฝ่ายต่างเคยผูกพันกันและต่างต้องพึ่งพากันและกันเพื่อปลอบโยนหัวใจให้หายเจ็บช้ำจากการถูกสองคนนั้นทำร้าย ซึงวูพบว่าเซนาเปลี่ยนแปลงไปมาก เธอมักร้องไห้บ่อยๆ ยามอยู่กับเขา …ดังนั้นเพื่อความสุขของเซนาซึงวูจึงยอมย้ายไปอยู่บ้านหลังที่พ่อเธอหาให้ …และยอมรับรถยนต์ไว้ให้เซนาใช้ด้วย …แต่เซนาก็เข้าใจผิดว่า เขาทำเช่นนั้นตามคำแนะนำของยุนซู ความคลางแคลงใจที่เซนามีต่อซึงวู จึงเพิ่มมากขึ้นจนเขาไม่รู้ตัว กระทั่งเมื่อแม่ซึงวูป่วย ยุนซูตัดสินใจดูแลแม่ซึงวูเพราะเธอรู้ความจริงว่า เซนาและจินฮีเคยรักกันมาก่อน
แม้เซนาจะพยายามอย่างที่สุดแล้วจะไม่คิดมากเรื่องความสัมพันธ์พิเศษที่ซึงวูมีให้ยุนซูชนิดที่เธอไม่ค่อยจะเข้าใจนัก แต่เมื่อเธอรู้ว่า ยุนซูก็รักซึงวูเช่นกัน เธอต่างหากคือ คนที่เข้าไปแทรกกลางระหว่างพวกเขาสองคน ดังนั้น ในวันเกิดของซึงวู เซนาได้ตัดสินใจขอหย่าขาดจากซึงวู สร้างความเสียใจแก่ซึงวูอย่างมาก จากนั้นพวกเขาสองคนเริ่มแยกบ้านกันอยู่ เมื่อแม่ของซึงวูเสีย ยุนซูก็ยิ่งเคว้งคว้างมากขึ้นเพราะเธอค้นพบว่า เวลานั้น ซึงวูรักเซนาเสียแล้ว เธอไม่เหลือใครไว้เป็นที่พึ่งอีกเลย ส่วนความรักที่เธอมีต่อจินฮีก็เหมือนเป็นเรื่องยุ่งยาก เธอจึงร้องขอซึงวูให้พาเธอไปอเมริกาด้วยเมื่อเขาได้รับเลือกให้ไปทำงานที่นั่นสองปี
ระหว่างซึงวูกำลังตัดสินใจไม่ได้ว่าเขาควรพาเซนาไป หรือ ควรหย่ากับเธอ จินฮีจึงตัดสินใจเปิดเผยความจริงเรื่องเขากับเซนาทำให้ซึงวูผิดหวังมาก เขาอดระแวง หึงหวงเซนากับจินฮีไม่ได้เหมือนกันเนื่องจากสองคนนั้นเคยรักกันมาก่อน

เมื่อเขาตัดสินใจได้ว่าจะพาเซนาไปอเมริกาด้วยเพราะลำบากใจที่ยุนซูร้องขอจะตามเขาไป เพราะเขากลัวจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเซนาอีก แต่เซนากลับปฏิเสธเขา พร้อมคืนแหวนแต่งงานให้ ซึงวูหนักใจมากเพราะไม่รู้จะกอบกู้สถานการณ์ได้อย่างไรอีก

ซึงวูกับเซนาจะต้องแยกทางกันจริ งๆ หรือ ชีวิตคู่ที่คนสองคนต่างก็รักกันและกัน ไม่อาจประคับประคองให้ไปได้รอดจริงหรือ หาคำตอบใน Wedding

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 1.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 1.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.4 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 4.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 4.2-5.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 5.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 7.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 7.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 8.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 8.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 9.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 9.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 11.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 11.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 12.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 12. 2เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 13.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 13.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 14.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 14.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 15.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 15.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 16.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 16.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 17.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 17.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 18.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 18.2 เกาหลี อวสานคับ